BİR MİL GİBİ GÖZLERİME ÇEK GÖZLERİNİKahredici bir süvari gibi Felaketin simgesi kan kırmızı pelerininle Alevden atlara binerek Kendi etrafında dört dönerek Hışımla gözlerime dik gök gözlerini Huzursuz düşler görürüm bazen Düşlerime yıldırım gibi düşerken gözlerin Savrulurken rüzgara elemlerin kakülü Kaldır yüzünü örten simsiyah tülü Bir mil gibi gözlerime çek gözlerini Takvimsiz tarihlerden beri Hüzünkar kirpiklerimin arasından Paslı bir ok gibi ruhuma saplanmıştır Belki biraz canım yanmıştır Elindeyse gözlerimden sök gözlerini Gün gelip sahaflara düşse de Adına yazdığım melankolik şiirler İsmine bulaşmış bütün kalemleri kırıyorum Bağıra bağıra yine yeniden haykırıyorum Yalan dünyada unutmam tek gözlerini Muhammed Mehmet GÜL |