Seni sana bırakmaz hayat, kurgusudur onun bu
Sen, senden daha fazlasın aslında bilsen, bu doğrusu
Kendine yetmen yetmezki, ötesi gerek ötesi
Diğerleri için de varız bu da işin cilvesi.

Kimler bekliyor senden türlü hizmet bir bak
Yaşının gereği belki, bunlar senin ve üstelik hak
Elinden nemalanır kimisi, duymaz bir söz dizisi
Kimi söze kesilir kulak, ele bakmaz gerisi.

Yürünmek için bekler yollar,kiminde kuru ve toz
Yakar başı sıcaklar, yolu berbat görür
Ocakta demlenir sanki, hayat yiter elinden
Birikmişse hatalar, ağırsa ihmâllerin,
Dostun sözü incitir,bağrı yakar kuru köz.

İtilirsin hep ileri, mola vermek hep yasak
İstedin ki arada bir geri dönüp bir baksak
Fırsatını bulunca sen ardına her baktığında
Anlarsın ki geçmiş yıllar, bir masalsı rüyada.

Kim gelmişse şu dünyaya ölüm ona tuzaktı
Sandı ki insanlar neşe,coşku daim kalacaktı
Olmadı denilen oldu, güz bizleri savurdu
Kimileri bu yollardan suret oldu kayboldu.

Misyonu olmalı insanın, geçmesin boşuna zaman
En büyük pişmanlıkları savuşturursun en azından
Yetmez gücün her şeye , kaderde ne varsa yaşanır
Sonunu düşünmeden, onurluca çalışır.

El nihayet bu geminin varacağı yer de belli
Heride bırakmak gerek, teselli edecek eseri
Kabir her an yaklaşıyor, farkındalık gerek buna
Tembellikle yaşam olmaz, ölüm belki de sabaha.

Diyeceğim o ki dostlar, sizden de beklenenler var
Kimi yoldur sisli,uzun, kimin de gül bahçesi var
Bu hakikat ivme verir, düşünüp anlayan kula
Çalış,gayret et durmadan,akıbetimiz hayrola.

Oğuzhan KÜLTE