Elemli gecelerimin cehennem çukuru
Düştükçe içinde yandığım hatıralarım
Kırık sokağın tavanından fışkıran gökyüzü gibi
Ağaç kabuğunu oyan karınca sancılarım
Kilitle kapını fırtınaya karşı
Gözleri cilalı, elleri rutubetli inancım
Bacaklarımdan kan emen kırık sandalyem
Bütün kış çıkma dışarı
Sakla acılarını evinin tavanında
Toz duman içinde bekle beni
Bedenimin azıcık tahammül etse
Kanat çırpan bir kuşun avazıyla girerim içeri
Örterim dünyanın üzerini
Feleğin açtığı mezara giren bir gelin gibi
Girerim ben de içeri..

Yürüyen bir martı gibiyim
Ömrümü gagalıyorum bir vapur iskelesinde
Deniz beni dinliyor sessizce
Yağmurun gürültüsü artıyor
Kaçmak için köprü arıyor gözlerim
Sırtıma dokundu çeyizsiz bir kız
Yağmurla beraber hıçkırdı yüzüme
Nerde kaldı bahsettiğin o bahar
Hani sınıfsız insanlarla dolu kırlar
Başım öne eğildi
Bir masal kahramanı olmak istedim
Önüme koyulan bu uçurumu atlamak için
Döküldü dalımdaki yaprak
Kımıldadı içimde bir parça toprak
Küf çiçekleri açmak için..