bir eski istanbul var içimde
yansıyan ay ışığı gibi dalgalardan
yükselen gün ışığı gibi bulutlardan
asla dinmeyecek bir özlemin
kaynağını alan ufuklardan
bir eski istanbul’un sonu hazin

bir eski istanbul var içimde
sen gibi güzel, sevgi gibi saf
yüreği serinleten gölgelerden
bir leyla gibi tuhaf tuhaf
istanbul’u izliyorum gözlerinden

bir eski istanbul var içimde
çocukluğumun o güzel istanbul’u
sen bir simit at ufuklara
ben bir martı olayım semalara
sonra sen gülümse bir çocuk gibi
çocukluğumun istanbul’unu
bir çocuk gibi anlat bana

bir eski istanbul var içimde
sokaklarım mis gibi kahve kokuları
sense bir kız çocuğu kadar şen
bense bir bozacıyım ahde vefalı
sana masumiyeti gülümseten

ve bir eski istanbul var içimde
ve içim içime sığmıyor benim
sen bir kız kulesi’sin yüreğimde
ve ben de istanbul’unum senin