yine bir gece yarısı uzanmışken
tavana diktim gözlerimi
ruhumun derinliklerinde ben
aradım gizli geçmişimi.

gittim bir dere kıyısına
içtim suyundan, oynadım.
çocuktum henüz.
balıkları saydım.
çok fazla balık vardı,
sayamadım.

dereyi geçtim.
durdum bir tarla başında.
istanbul’da değilim.
anneannemlere giden yolda..
hayallerdeyim.

ilerledim, yorucu bir rampa.
yol bitene kadar kaç ağaç geçtim?
ya da bitirdim kaç tarla?
bilemedim.
sadece ardımda kalan bir ağaca,
sevdiğim kızı kalemledim.
size dedim ya, çocuktum.
uçan kelebekleri yaprak sanırdım,
ya da bilemedim.

sıla bitti, döndüm geri.
aslında başta anlatmadığım.
o gür ormana geldim.
dereden hemen sonra,
ormanın içindeyim.
turuncu yemişler,
kırmızı yemişler yedim.
en güzeli olan mor yemişi bulamadım.
en güzeli her zaman az bulunurdu,
çocuktum, ama bunu anlardım.
orman da bitti ve artık yol; evin yoluydu..

*

okula gittiğim hayalde,
köy okulu yolundayım.
beş metrelik dere köprüsü.
şarıl şarıl akan su,
köprüyü geçilmesi zor kılıyor.
bir tilki ininden geçer gibi zor.
çocuklar birbirine tutunmuş,
neyse zor da olsa geçiliyor.
okula vardık yarım saat..
çizmelerimde ki çamuru siliyorum.
sınıfa öyle giremem,
çocuğum ama biliyorum.
çünkü şımarık çocuklar da var orda,
onların yanında ezilemem.

***

bir kış mevsimi hayalindeyim.
iki metrelik kar yığınında.
evimizin ilk katı,
karlar altında.
ve olabildiğince kaskatı.
ahıra kar tüneli yapmış babam.
hayvanlara su götürüyoruz.
ocakta yemek pişiren anam,
seni de buraya ekliyoruz.

*****

hayvanları otlatıyorum.
dedem görünüyor yamaçtan.
çizmelerimi ters giymişim.
değiştiriyorum korkudan.
bana gülümsüyor dedem,
kızıyor: "ulan eşşek sıpası"..
ve muhabbet ediyorken,
kaşla göz arası:
"bir düdük yap" diyorum.
çakısını çıkarırken,
bir ıslık öttürüyor.
beni tuhaf duygularla,
uzaklara götürüyor.
çocuğum işte o zamanlar.
her şey pembe görünüyor.

*******

hayaller çok bende.
şiirler de çok.
çocuk olmadığım hayallerimi,
kurmak istemiyorum.
çünkü çocuk olmadığımdan beri,
her şeyden soğuyorum.
samimiyetsiz olan her şeyden.
arkadaşımsılardan,
akrabalarımsılardan,
sevgilimsilerden,
fiilimsilerden..

*********

artık hayal kurmuyorum.
çünkü gözlerim,
tavanda değil.
derin bir uykuda.
şimdi tüm bu hayallerim,
bir yıl süren rüyamda,
tekrar karşıma çıkıyor.
ve ben tam da şu anda,
rüyanın en güzel yerindeyim.
’dedem bir yamacın başında,
bense ters çizmedeyim.