Gündüzün uyumasına izin ver.
Bırak da bir süre dinlensin.
Gece onu uyandırıncaya dek,
Biraz kendine gelsin..

Ve kendini gecenin karanlığına bırak.
Böylece karanlık gece sana göz kulak olabilsin.
Kadife maviye dönünce,
Sessizlik geceye çökünce,
Kalbimi ve ruhumu kucaklayan,
Gece manzarası gibisin.

Asla ağlama, asla ah etme.
Nedenini merak etmek zorunda değilsin.
Hep ol, hep gör ve hep dinle.
Gel ve geceyi benimle birlikte hayal et.
Gölgeler karanlığa yenilsin.

Korkum yok; gece yanaştığı zaman.
Seni hayallerle ve arzularla doldurduğu an.
Uyuyan bir çocuk gibi:
Çok sıcak, manası çok derin.
Beni orada seni beklerken bulan,
Issız gece gibi serin.
Ve yalnız gecelerde var olan.

Uçacağız ve gökyüzünü hissedeceğiz.
Nedenini merak etmek zorunda değiliz.
Hep gör, hep ol ve hep dinle.
Gel ve yaşa bu anı benimle.
Ve sonunda kendimize geleceğiz.

Karanlık serildiği halde,
Yol verecek artık önümüze.
Gece günü teslim ettiği an,
Nöbet de geçecek gündüze.