HİÇLİĞE
kumsalın ıslak yerindeyim.
upuzun bir kumsal bu. içimde piyano melodileri.. her tuşta onun sesi, her rötuşta nefesi, ve her bakışta gözleri var ve gözlerim doluyor. ve ellerim donuyor. soğuktan değil; ya ayrılıktan, ya da öyle sanıyorum. bilmiyorum inan, inan bilmiyorum. ya karanlıklar aldı beni, ya da beni benden o aldı. sözlerim boğazımda düğüm ve sensin: İstanbul boğazında gördüğüm, en güzel şeysin. şimdi her şey kördüğüm. çünkü bir rüya gibisin, hayallerde bile öldüğüm, anıların failisin. al götür beni rüzgar. bırak denizin derinliklerine. derinlerde bir yerlerde, ben kayboldum. ve yoruldum. beklemekten yoruldum, üzülmekten, düşünmekten... ve korkuyorum, sevmekten korkuyorum, sevilmekten de. yalnızlıktan ölmesem de, açlıktan ölüyorum. merhamete açlıktan, samimiyete, hürriyete... ve öylece gidiyorum. gidiyorum ahirete. üstümü ört be rüzgar. beni saracak kimse yok. anlayacak kimse de.. hayatım zaten bom bok. haydi sana da güle güle.. |