Kusurlu DirenişŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Kusurlu düşlerin, kusursuz ölümüydüm....
yüzyıllık bir ağaç gibi ölümü ayakta karşılayabilmek kökleri toprağa sıkı sıkı sarılmış başı bulutlara meyyilli dalları ise en sert rüzgarlarla dans ederken toprağın koynunda ilahi bir uykuya dalabilmek mümkün mü bilemem hiç böyle hissedemedim ki sırtımı sürekli yere getirdi durdu çünkü hayat bu yüzden bulut düştü gözlerime hep gökyüzünü izlerken hiç bilemedim rüzgar okşarken kuşların kanatları ne hissederlerdi kenetlenmişken sırtım toprağa bana sadece ayaklarını iç geçirerek izlemek düştü direniyorum kendimce ne kadar direnmek denirse artık buna ne zaman uykularım düşse bir boşluğa ayakta gururla ölen bir ağacın düşüyle tutunuyorum hayata farkındayım varoluşun azrail ile yaptığı anlaşmayı bozacak bu uğraşım belki de kopacak kıyametin sebebi bile ben olacağım eğer bedeli buysa direnmenin elimde değil inanın şimdiden bütün insanlıktan özür dilerim yüzyıllık bir ağaç gibi köklerimi toprağa mı teslim edeceğim yoksa dünyanın iliğini kemiren bir illet gibi kendimden nefret ederek mi can vereceğim hangisini kazımışlar alnıma bilemem ama ben son nefesimi gururla vermek için direneceğim ve asla bu yüzden kimseden özür dilemeyeceğim |
Çok iddialı bence:
Sırtın toprağa kenetlenmesi. Nasıl olabilir?
Cok fazla iddialı ve ...
Bunun vebalini özür dilemekle sonuçlarından kurtulmak olanaksız bence.