kendim olamadımşeytanları kurtarmak istedim cehenneminizden, izin vermediniz.. görünmez bir yumruktu inancım, sağından,sol gözüme yumulan..kırpılmadan.. miyop mercekler tuttunuz iç gözüme ’’kendim’’ olamadım.. bilindik,gün doğumu telaşlarında, statik,ilkel bir hayat bahşetti/zaman.. mecâl bırakmadığınız aşklardan döndünüz,fakat..değiş me diniz.. bir iklimlere yetti gücünüz.. aidiyetim kiracısız benim, arafın boşluğudur,sahipliğim.. aklın saf kilidini kırdı kavramsız tanrılar yapılan heykeline ilâhtan can sürdü insan/ töreleşti ; doktriner ortaklığında izm’lerin.. ’’inanç’’ların esaretinde,ne tartıştınız/neydi kavganız.. kahraman öykünmelerinde, kendi cesetlerinizdi üzerine bastığınız, anlayamadınız.. kötü alışkanlıklarını övmedim, ne ata’nız ne sultan’ınızın.. sadece,ağır bir üzüntüydü yaşadığım özeleştirime giren travmaydı, nefesimden çıkan kahır inziva hücremde kül rengi kanatsız kuşlar, siyah duvarlar giyindiğim bayramlardı... şeytan olarak girmek istedim cehenneminize, izin vermediniz... .. not: tamamıyla beni anlatan bir şiirdi bir zamanlar fakat hiç değişmemiş duygularım... |
Güzel bir şiirdi, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı içtenlikle KUTLUYORUM...