şiir;
ruhun, ruha teslimiyet mührü,
dudaktan dudağa, bedenden bedene kazınmış tutkunun alfabesiz hitabesi gibiydi..

dokusuyla, rengiyle yaşattı...

Yavru güvercinlerim uçup gitti.
Gidecekleri kişiye.
Tek bildiğim benden alındıkları;
Bilmem ki kime verilecekler.
Yavru güvercinlerim, yavru güvercinlerim,
Yuvaları yok onların
Artık benim yanımda.
Sevgim de işte böyle
Öldürülüyor hep böyle!

Çılgına döndüm, şaşkına döndüm,
Sonsuz öpücüklere boğdum onu,
Kendime çektim ,
Sarıldım
Esridim kollarında,
Çılgına döndüm öylece kalakaldım.
Öpücükler ver bana, çok, daha çok ver

Ki senin büyülerine kapılan,
Kollarında tutsak olan ben,
Ne hayatımı duyabileyim
Ne de ruhumu, yitik kuş olan
Aşk-mavisinde göklerinin.
Aşklarımın minicik ağzı,
Çiçekler gibi sevimli,
Bebeğimin
Zarif kolları var beni saracak
Ve pek çok öpücüğü var bana verecek
Benim ona verebileceğim kadar.
Gül goncası küçük kız,
Müşfik hem de minicik,
Baştan çıkaran küçük beden,
Gel gir hayatımda yaşa,
Sende sevecen bir barınak sun
Zavallı yüreğime…

Çok anlamlı ve güzel olan şiirinize bir şiir ile yorum yapmak istedim. İyi ki varsınız, İyi ki yazıyorsunuz sevgili black_sky.

Saygılarımla.

Gerçekten güzel yazıyorsun...tekniğini bilmem ama aktarılan duygu karmaşası ve sağanağı profesyonelce.

Bu yönüyle sitedeki en iyilerinden birisin.

Teşekkürler Black.