Tutsak Zamanların Özgür Kadınınatutsak zamanların özgür kadını sana yazıyorum bu satırları titreyen ruhumla belki sesimden anlarsın endişemi yalnızlığımı çaresizliğimi anlarsın da bir el uzatırsın bana seni kaybettiğim karanlığımdan yokluğunda baktığım her yer bana hüsran tuttugum her el bana sanki düşman öyle bir yalnızlık ki içime dolan belki sen çözersin bu düğümü ben iyice solmadan keşke her gece görebildiğim bir rüya gibi tekrar tekrar izleyebileceğim bir film gibi dinlemek için sabırsızlandığım bir şarkı gibi olsan asla unutamadığım ama tam olarak hatırlayamadığım tatlı bir hatıra gibi yine seni bulsam sana kavuşsam sen bana gelsen ya ben böyle kahrolmuşken bir ümit olsan yeniden başlamak için bir sebep tutunacak bir dal yitirdiğim çocukluğum unuttuğum gülümselerini bana geri getirsen ah bana bir geri gelsen inan bu bir ihtiyactan bir hevesten öte bir şey çok acı çekerek anladım ben hani hep aradığım kayıp bir yarımım var ya meğer o senmişsin zaten bir gelsen de yine tamamlansam tutsak zamanlarımın özgür kadını vazgeçmelerle utandırdığım seni unutmak için ne çok çabalamıştım ah nasıl pişmanım bir bilsen şimdi sen kimsin diye soranlara inan adımı bile söyleyemiyorum ben |
https://www.edebiyatdefteri.com/siir/84140/siir
kayıpkentli tarafından 8/4/2023 4:14:53 AM zamanında düzenlenmiştir.