Afet-i DevranEy aklımı delen afet-i devran Kollarım üşüyor sen olmayınca! Hangi yöne dönsem, harabe, virân! Yollarım üşüyor sen olmayınca! Sen açtın göğümü aşk yağmuruna, Sen sürdün yüzümü ayın nuruna Yanmaya razıyım senin uğruna Küllerim üşüyor sen olmayınca! Hasret kucaklayan kör pencereyim Sabah geç, akşam geç seni göreyim Sevgi duvarında derin yarayım Tüllerim üşüyor sen olmayınca! Ormanın en mutlu ağacıyım ben Yokluğunda yetim bir acıyım ben Sensiz geçen an’a davacıyım ben Dallarım üşüyor sen olmayınca! Yâr, har sükûtunum, kor avazınım Bükülen dudağın, bitmez nazınım Bir tek seni çalan sâdık sazınım Tellerim üşüyor sen olmayınca! Bir tuhaf huzur var, ırmak sesinde Gonca bakışında, kır nefesinde Bütün duyguların çok ötesinde... Güllerim üşüyor sen olmayınca! Ah, nasıl deliyim deniz kokuna! Al beni bu gece tatlı uykuna, Gel etme, yalvartma Allah aşkına! Dillerim üşüyor sen olmayınca! Hep çiçeğim kal sen, kalbimde yaşa Umutla koşalım bahara, kışa Güneşin tenine dokunsam boşa Ellerim üşüyor sen olmayınca! Hayallerim üşüyor sen olmayınca! S.U. Serkan Uçar 14 ŞUBAT 2020 "En güzel şiir iki kişinin birbirini sevmesidir demiştik, bu güzel şiiri yazmayı başaran herkesi alkışlıyorum. Ve kalbi sevme yeteneğini kaybetmemiş, evvela kendini sonra tüm canlıları sevme zahmetinde bulunan, bu manada başarı gösteren güzel insanları sevgi ile selamlıyorum... Gününüz aşk olsun..." |
Kutlarım.
Saygılarımla.