Papatya Kızı
Dün gece bir başka özledim seni
Ruhumda kendini bilmez bir sızı... İçsem iyileşirdim bir tas buseni Başı karlı dağdım! Papatya Kızı Yüzümde, yaması sökük bir hüzün Bir damla gülüşün, bir tutam yüzün... Yaprağı sararmış ağaçtım güzün Tufan kopmuş bağdım! Papatya Kızı Odam zindan kadar karanlık, dardı İşkence bakışlı duvarlar vardı İçimi onmaz bir mutsuzluk sardı Ne ölü, ne sağdım! Papatya Kızı Sanki on bin kat dibindeydim yerin Gözlerimi delip geçti gözlerin Kaderine küsen örümceklerin Terk ettiği ağdım! Papatya Kızı Koştum hayaline, sarıldım sana Körpecik dal gibi kırıldım sana İnim inim gittin, darıldım sana Bir gureba çağdım! Papatya Kızı Üşüdüm, ürperdim, yapayalnızdım Çok korktum, delirdim, kendime kızdım Kaybettim aklımı, ne hayırsızdım! Dinmez yanardağdım! Papatya Kızı Öğütler dilendim adsız bir sin’den Ağıtlar dinledim Baykuş sesinden Yarasanın yaralı memesinden Emdim, umut sağdım Papatya Kızı Yıktım yaslandığım o muhkem suru İndirdim yüzümden İlahi nuru Bir buluttan ödünç aldım yağmuru Yere, göğe yağdım! Papatya Kızı 26.02.2024 S.U. Serkan Uçar |