Dikkat!! Içeride yalnızlık varbir tabut taşıyorum şimdi sürünerek yürüttüğüm ayaklarımda ölü kuşlar besleniyor her gün gönlümden arta kalan kırıntılarda sehpanın üzerinde bir kitap izi terkedilmiş duruyor bir sigara sönmüş kalmış ateşini arıyor bir yankı var içimde dört duvar gezer durur öyle bir yalnızlık çöktü içime koltukta yanıma oturur yatağım bile isyanda yayları attı acıdan bu gidişle evim beni kovacak verdigim rahatsızlıktan hani insan bir kere ölür derler ınanmayın hepsi palavra sayamayacağım kadar çok can verdim içimde büyüyen yalnızlıkta boş şişeler çığ gibi büyüyor kapıda kurdu barikat dikkat! uzak dur! sakın gelme! içeride "yalnızlık" var... |
Anlamadiginizda
yanlis anlamak
dusuncenin eşiğinde olur