Deşilen Şeylerİçim fısıltı havası kaçıyor mevsimlerin Yazılmamış şiirler birikiyor bir yerlerde ve ben hepsini okuyorum itinayla . Tek düze temmuz kokuyor sokağın başı ellerinin ayası saçlarının kökü ve ağaçlar ve yapraklar Sabahın körü akşamın ini İçimin üçgenleri birbirini kesiyor sızlıyor da elbet Türkü dinlemiyorum Şiir yazmıyorum Kitaplarım tozlandı ellerim titriyor ara sıra eklem yerleri ağrıyor zamanın Yaktım evi yıkıp durdum dört duvar meselesini tekrar ve tekrar kurdum artık altı duvar Su içirdim ellerime yüzümü çalkaladım gırtlağımı yıkadım iğne ucu kadar kuru yer kalmadan yıkadım kendimi sende Seni bende Dün evin sessizliği dokundu içime İskenderiye Kahire Nil nehrinin su toplama havzası ve Süveyş kanalını bağlayacaktım apartmanın girişine Malum atalarım kanal seven bir millettir Pan amerikan kanal oyunları Bunlar dahil Sicilyalı ve milli tomofilimiz bile ilgimi çekmiyor artık Sana gelmeyen yollar Sana varmayan çizgiler ve kilometre taşları oturuyor içime . Öpülmüş dudaklar edilmiş yeminler koklanmış tenler adımlanmış yokuşlar Balkon korkulukları yükseklik korkuları Soktuğumun otobüs tekerleri ve yolculuk hayalleri... Ben bir şiirin içine gömdüm beni efkarlıyım Bırakılmıyor tütün sararıyor dişlerim Mevsim kendinden bekleneni yapıyor günlerdir Aynalara yağmur iniyor üşüyen şey eller ayaklar kulaklar yada yüz olmuyor çoğu zaman Vakitlice içime bir kalorifer peteği taktırmalı. Hic bu kadar anlaşılmaz hissetmemiştim insan insanı anlamaz buna eyvallah insan Tanrıyı anlamaz buna da eyvallah insan kendi kendini nasıl anlamaz benim beni anlamam bir nefs meselesi nefsim gülüşünün çizgilerine tutunuyor Biliyorum ettiğim vakitsiz patırtı kâğıt kesiği gibiyim dört bir yanıma şimdi senin Kırdığın döktüğün şiir olsun güldüğün söylediğin şarap ve kıvrılan dudağın yaşam çizgisi üzerinde durup dinleneyim dinsin bu delilik dinsin bu sessizlik. Geceden karanlık olmasa da sebebim sebebsiz kalmak istemiyor yüreğim sar ara sıra beni deşilen şeyler var değişen günler var Aslında benim ne olduğumu Neye sahip olduğumu bildiğim pek söylenemez iki nefes arasında sıkışınca ikisinide alamıyor olabilirim ama Ben nereye ait olduğuma neye sahip olmak istediğime eminim... |
Şair ne güzel anlatamamiş kendini bunlar sadece düşüncesinin ayak izleri
Ve bitmiyor bitmesin sonraki mısralar.
Eyw