Aşkın Siyah Tonuince bir şal gibi üşütüyor gözlerin gozlerimi sevgilim tenime yapışıyor derin bir acı sana dokundukça siliveriyorsun gölgemi hiç mi özgürlük bahşetmedin hislerine hep mi böyle demir parmaklı sevdin herkesi kurak bir toprak gibi sana dokundukça dökülüyor yapraklarım ellerinde ölümün keskinliği konuşmaya çalıştıkça kanatıyor dilimi ölmüş duyguların fotoğraflarını mı biriktiriyorsun albümünde hep mi boyle cehennem çukurlarında hapsettin kendini tüm inançları bitirmişsin tüm tanrıları öldürmüşsün bakışlarında ilk yaratılışın laneti sanki daha o ilk anda vazgeçmişsin ceset torbaları mı giyiyorsun narin bedenine hep mi böyle baştan kaybetmeli yaşattın kendini ey sevgili! yıkabilir miyim duvarlarını bilmem inandırabilir miyim seni tüm inkar ettiklerine yeniden bir an kısacık bir an izin verirsen hatırlardın belki derinlere sakladığın asıl seni... |
Her daim iyi ve mutlu kal kalınız...
Şiirinizi haz alarak okudum...
...........................................Selamlar ve saygılar.