Bir Hayale Sustumbir gün gelsem ama olduğum yer öylesine donup kalmışken görür müydü gözlerin beni hisseder miydi tenin gelişimi bekler miydin beni sabahın ilk ışıklarına kadar başıboş kalmak istediğimiz o kumsala gider geçmişimizden gelen dalgaları izlerdik saatlerce her şeyden kaçardık o masmavi ıssızlıkta içimizde bir türlü isim veremediğimiz acılarımıza isimler takardık dalga geçerdik acımasızca utançlarımızı bir şişeye koyup savururduk derin sulara içerdik sonra elimizde hiç boşalmayan kadehler kendimizde olan kendimizden geçene kadar yuvarlardık rakıları öyle çok içerdik ki ruhlarımızı değiştirirdik kim kimdi hatırlamazdık sonunda isyan etmeli derdik sonra bir şeylere ve Tanrı’ya sataşırdık içten içe bir korkuyla bir tarafımızda bu cesaretimizle gurur duyacak kadar kendini bilmez bir çoşkudayken yığılıp kalırdık en sonunda kumlara belki de izlerken sonsuz yıldızları gökyüzünde en sonunda anlardık evreni neydik nasıl olduk nerden geldik nereye gidiyoruz tüm sorular yanıtlanır tüm gizemleri çözerdik bir çırpıda cevaplar uzanırdı boylu boyunca yanımıza kim bilir belki bir süre sonra ayılıp tüm bunlar fazla içmekten oldu der sadece öylece susardık geçmisin dalgaları vurarken ayaklarımıza... ve bilirdik susabilmekte güzel biriyle yan yana... |