GÖZ ve SÖZ
İnsanı baştan çıkarır
Naz deyip de, geçmeyelim. Ayın on dördün andırır Yüz deyip de, geçmeyelim. Aşkın “od”u kalbi dağlar Kim düşerse durmaz ağlar Âşığı/mâşuka bağlar Öz deyip de, geçmeyelim. Kendi eleğinde eler Kundağına korda beler Aşk kelâmı kalbi deler Söz deyip de, geçmeyelim. Şu kuralı herkes bilir Tüm bitkiler güzün ölür Baharla tekrar dirilir Yaz deyip de, geçmeyelim. Aşka düşen inler zâr zar! “Cemre”den de beter bir nâr? Yan bakışı, birden çarpar Göz deyip de, geçmeyelim… 30/11/’19 Hanifi KARA |