KasımŞu siyahlı paltolu adam Islak omuzlarını saklıyor, doluydu, sakin ve sırlıca, uygun adım marş.. Oysa İçeri gir diyorum, odaların silindir şapkaları var. Bir de kasım Yalnızca karaltıları tanrı çizer Ses dediğimiz kabuksu doku Korkunç sapaklı yol. Bach bir senfoniyi yazarken Belli belirsiz aynada yağmur, karaşin kaşlarım Tüm ışıkları kapatıp Bir ödül atıyorum kendime Van gogh kulağı kesik Etimi sıyırıyorum kemikten Rengin doğumundayım Tüm göğüs yaraları irin akıtır Tiz bir sesin ustalığı da… |