sen kızınca güneşim üşüyor
çiçeğim dalından düşüyor
kuşlarım göçüyor başka ilkimlere
her şey bana sanki küsüyor
dertler başıma üşüşüyor
yeme hücum eden balıklar misali
gözyaşlarım kirpiklerime asılıyor
nisan yağmurları gibi
sen kızınca gün geceye dönüyor
neşe hüzne evriliyor, kalbim tekliyor
aklım gidiyor başımdan
sakın kızma bana canım çıkıyor
tırnağım çekiliyor, etim cımbızlanıyor
yanıyorum içten içe ağrıyorum
kızma bana için için ağlıyorum
kızgın ateşle seni seven yüreğimi dağlıyorum sol yanımı deşiyorum
tuz basıyorum taze yarama
kızma bana bir daha ölüyorum
göz göre göre eriyorum, tükeniyorum anbean
kimsenin umrunda değilim
kimsenin derdi değilim
ben bu aşkın öksüzüyüm
sana olan sevdanın yetimiyim
kızma bana kolum kanadım kırılıyor
yaşama sevincim bitiyor
kabuğuma çekiliyorum,
saklanıyorum kalabalıklarda
gülüşlerimi emekli ediyorum yüzümde
bakışımı sabitliyorum hüzne
sesimi titrek bir yele kiralıyorum
kızma bana bir daha
yalan olur giderim
talan olur dağılırım etrafa
toz olur katılırım yokluğa
duman olur yiterim boşluğa
kızma bana.