Geceden kalma
Geceden kalma bu dağınıklık, yeni küllüğü denedim sabaha kadar
Bir de arada kahve içip ağladım burnumu çeke çeke F tipi bu oda, bu balkon , bu ev , karakalem çalışması gibiyim aynalarda son zamanlar Ruhsuz, yasaklı , engellenmiş tüm dünya çapında Gözümü açıyorum, bir bandın içindeyim, dönüyorum dönüyorum kendi etrafımda Sonra biri gelip durduruyor arada, arada başa sarıyor başka biri Yaşıyoruz işte, ben, onlar ve diğerleri. Bi ara Beni sevseydi, diye başlayan cümleler kurdum , sonra dağıttım hepsini Çok politik sevme şekilleri artık , özürlü mü kalbim ne laf anlamıyor bir türlü Olimpos tanrısı Zeus ve evlilik tanrısı Hera kavga etmişler yine belli ki , gökyüzü zihnimden bile bulanık. Kafam duvarı daha çok benimsedi sanki yastıktan ve sırtım yataktan Sokak lambasına da söyledim, siyaha alışık insanda kırmızı durur mu, dedim. Durmaz uğraşma dedi. Bi de arada göz mü kırpıyor bana ne, teselli edeyim diyo yazık galiba. Aslında Sana şiir yazacaktım , sorarlar hani nerde? Yok desem yalan olur, var desem yalan, dedim deli derler ,sus Boş verdim kağıdı, çıktım. |