Şiir kendisine yöneltilen bir sorguya cevap verir gibi hissettirdi.



“bedevinin alnında atıyor dilim” derken bunu bir bedevinin alın yazısının dile gelişi şeklinde algılıyorum.

Belki yanılıyor da olabilirim. Çağrışımı bizde bu yönde.


“Kedili sokaklar “ en çok yalnızlığı hissettiren belki biraz kuytu karanlığı tezahür ettiren dize.

Rûhlarımızın giydirildiği bedenleri yok saymak o kapılardan bedensiz geçmek…
Alice’nin kapıdan geçişi geldi de gözlerimin önüne vakur bir hâl eğilmek..
ve
bu hâl bazı kapılar önünde bizi elbet bahar bahçelere geçirecek
bu geçitten.. bedensiz geçmek.




Dilsiz şairler ne çok dillenirmiş böyle… farklı bir şiirdi. çağrışımları oldukça fazlaca olan.




Güne gelişinizi tebrik ederim.


~~Sevgiler.



nâ-gehân tarafından 10/4/2013 1:35:37 PM zamanında düzenlenmiştir.

topuklarının sana kızdığı
oldumu hiç sevdiğim


yüzündeki gökten bahsediyorum
içine ruh akıtan bir neslin isyanı gibi

imamesi
incinen harflerin ima ettiği o yer gibi
birde
sürekliliği olmayan tanrıların hükmü gibi

ve gözlerin hiçbir ülkenin görmediği bir devrim gibi

de hele bana
şimdi ve ertesinde
aklım devrilmez mi ellerine
içim böyle kul ağrısıyken

şaré
içimin kervan yolu
pazar nazarı

kutlarım gülüşüm...

Aynı kadehe dol diye eziliyor içimdeki üzüm...



çok çok güzelsin kutlarım ..