9
Yorum
40
Beğeni
4,9
Puan
371
Okunma

Bir kentin
Eskiden küçük olan bir mahallesinde
Cam kenarı sevdaları
Çiçekli perdeler örtermiş
Isınsın diye geceleri...
Şimdi, geçip gidiyorum bir mahzenden sızan ince bir ışık gibi
Ayak seslerim "merhaba" diyor
Sağır meclisine
Nefes alırken ciğerimden gelen sesi duyanlar
Yok
Yokun hükmü
Var gelene kadar biliyorum
Var olacak olana sevdalanıyorum
Bekletmek istemeden
Geldiğinde avuçlarına
Sıcacık bir kalp atışı bırakmak telaşıyla
Ve bir dilim üzümlü kek
Kahvesinin yanına.
Mektuplarım
Klavyenin harflerine sakladığım
Parmak uçlarımla
Üstünü sıkı sıkı örttüğüm
Evet, onlarda hazır.
Hatta yeni bir çakmak aldım
Ateşi ilk ellerinde yansın
Küllükte unutacağımız yanan sigaranın üstüne
Yenisini yakmak gerekecek
Yeniden
Biliyorum.
Var olan
Yokun toprağına
Çiçek bırakacak
Ve kokusu
Ellerime buluşacak
Yutkunmaktan kurtulacak gülüşler
İşte o anda
Güneş yüzümüze doğup
Bizi uyandıracak.
Biliyorum.
Görüyorum.
Susuyorum.
Uyanmak
Zulüm olacak.
5.0
93% (14)
4.0
7% (1)