Son zamanlarda Sağılan ruhuma ağıtKimliksiz ve yorgun bir sanrıyım Hep sana Hem kendime yabancı Bir şiirle Kovulmuşum hayattan Korkar oldum kelimelerden Göz bebeklerime sancı Harfleri toplayıp toplayıp diziyorum, anlamsızlıklarına aldırmadan Tanıtmıyorum kendimi yabancılara, Sayfalara satır arası şekerler bırakmıyor kimse Kimsenin, kimsesi olmadan, kimsesizliği oluveriyorum Dudaklarımdaki çatlakları kanatıp tuz basıyorum, hatırlatmak için kendime Kendimi. Son zamanlarda ben Bakımlı şiirlere özeniyorum , üstü başı aşk kokan bakışlara, aşkla özleyen, aşkla sığınan. Ayna karşısında vakit geçiren kadınlara da, sereserpe koltuğa yayılmış, dertsiz, özlenen, sevilen. . Son zamanlarda, sırtım dönük güneşe ve renklerine Göğümün Nefes nefese kaçıyorum düşlerden, sığınaklarım yıkılmış - altında kalsaydım! derken dilim, ona hiç kızmıyorum. Affediyorum her defasında, çürük içinde zihnim ve yüreğimle. Affediyorum okumadan attığın gÖzlerim için üşümüş kalbini. Denize oltayı atarken, balığa kim sormuş ki, sen de bana sorasın diyorum içimden İçimi içime kurban veriyorum her gece Susuyorum Sağılıyor sabrım Ziyan Ufak lokmalar halinde içiyorum zam/anı Sıra Sana geliyor Tıkanıyor, yutkunamıyor, ân var ki Boğuluyorum Elimi uzatıyorum, elin yok Kederim yüzüme işaretler bırakıyor, tanımıyorsun Geçip gidiyorsun. |