Sonsuz Sevgim
sıçrayıp uyandım günün içinde
ara verdi sözün ucu koşarak kendi kalbime küstüm ellerim sana bakıp şarkı söyledi çaresizlikten istediğim bir şey yok havaya karışınca iyi tutsun beyaz bulutları geçerken geçmişimizle alay eden eski yağmurların kardeşi olmak istiyorum biraz patika yokuş nefes nefese yorgunluk ve ay ışığı saçmalayıp dursun ağzım sessizliklerle avunmak ne imiş görsün dağların dumanlı başı saçlarının kokusu arkadaşıdır gecemin sevgin aşarsa dudağımın his duvarını beraber düşeriz uçurumların ıslak şelalesinden dibe vurup ağlaya ağlaya seviştiğimizi işitir sular durulur kalırım oracıkta bir taşın ağırlığı uyandırır beni sevinçlerime yakamozlar gönderip dalgalanırken uyanıp öperim sonsuz sevgimle seni. |