Kam
Burada alaca ağaçlar doğuruyor
Ruhum dinginleşirken Ateşi yutup Yukarı üfledim Taşa oyulmuş nehir Ve hayat ağaçları. .. Sen ise Eline ağır muştalar geçiriyorsun Kayın ağacında tanrı suyla’ya bak Ala tomurtka atlılar Şaman çizmesi Ve geyik başlarıyla Ay dolun’a hücum ettiler Tuluma sarıp ırmağa attılar beni . . . Ne olur yükseğe sıçrama Demir dövülerek uzarmış. |
ve gittim, gece bitmeden -ve ölmeden-
öyle güldü ki halime -tanrı-
neresinden tutsan bir komedya
ismini yazdım bir de
gölgesine -hayatın-
öldüm öldüm öldüm
.
tebrikler şair.
saygılarımla..