İki Mısra
koynunda üşümek için yazları
değişmesin isterdim mevsimleri sabahların aşkı dolunca penceremize geceyi rüzgarlar ısıtırdı oltamı atıp boşluğa şansımı deniyorum seninle bazen sarı ışıklı mutluluk kancasına takıp heyecanla kımıldardı bildik günlük konuşmalar gelişi güzel sözler uçuşurdu sabrım yeniden konuşmayı deniyor bir kez daha değişecekmiş gibi bahtınızın bahar yeli başımdan sarkıtıp göğsüme doluyorum ellerini dans ve arzu uykumun merdivenlerinden inip aşağıya hovarda rüyasını gezdirsin dudaklarımda uyanınca nasıl sevildiğimi anlayayım ve artık iki mısra arasında susup sessizliğimizin farkına varıyoruz alıngan kayalıklarda dalgalanan su eski tekrarını çarpıyor yüzümüze. |