insandan çıktım insanlığa.. şiire saygıyla başlasaydım hayatın ortasıyla düşünüp politik’kayalara vuran dalgalar sesini notalardım musiki cemiyeti tabelâsına âlâkası ruhun gıdasıyla cennet vaadinin anımsanması yeterdi ebem kuşağı imgeleri b’oyunlara silüeti insan makamında çelenk mistik akardı aşk tasavvuru iç’denizine yağmurlar sonrası eylül’ün hicransı etkenleri ağır bir nakaratla eyleme geçerdi şiirsel besteler külliyatı önler miydi azam-ı derya taşkınlarını faşizme ; boş nehir yatağı güfteler marş olurmuş af’yonlu kahramanlık nidaları es verirken amerikan iç savaşından dönerken gördüm guernikayı dostumdu osmanlı düşmanı cazz mırıldanırdık pamuk tarlasında gâvurun marşı çalardı hoparlörden ! evet izmir marşı ? bach kilise çatısında papazın şarap çanağıyla oturur çanların desibelini artırırdı beynin çinkosuyla finaller öncesi sosyolojik bünyeme uğramış kavram kalkışması bilgi notları kırıktı kâlbimin ne müzik ne şiir y’akın eder yerleşik ilgi benliğimi ve öğrenemedim insanı birinci dünya savaşında gibi nasılca mahirdi ? yalansız sahtekârlığı - !! .... |
Edip kaleminiz faslında yazmış, saygılarımla..