Üzülmesinler
ellerini açıp kaçıyor deniz bu akşam
neden vazgeçmediğimi anlıyormuş gibi daha vakit var deyip yaşamaya zorluyorsun beni oysa at arabalı iki satıcı çoktan yok olup gitmişler selam söylemişler uzayan yolun tanrısından beyaz evler ve sarı kanatlı çatılardan eski duvarlara dokunup şımardı yüzü güleç çocuk beyaz taşların bağırtısını duyuyorum yardım et başları kesik yaygaracılar anımsatıyor sevgiyi hafızasında olanı olmayanı hayal meyal hızlı git çabuk çekil zamana gel muhtemelen ölmeden ölümü hatırlıyorsun karıncalar sarılmışken çürüyen arzulu şarkılar gıdıklayıcı olabilir selam söyleyin bana benzeyen gözlerin derinliğine üzülmesinler. |
Kalemin susmasın usta
________________________________Selamlar