Elime kağıt kalem almak istemiyorum.
Alınmayın dostlarım,bu günlerde gerginim.
Deniz beni çağırır,dalmak istemiyorum.
Kadınların canına kıyanlara dargınım

Beklediğim olmadı, umutlarım kırıldı.
İyilerle kötüler bir potada karıldı.
Kimse umursamadı dağlar dağa darıldı.
Sebepleri bellidir,bu günlerde durgunum.

Şair olan insanlar duyarlı ve hassastır.
Sağ gösterip sol vuran,ancak kötüye hastır.
Arkadan vurulduysan,ağlayıp hüznün bastır.
Akıl almaz işlerle,uğraşmaktan yorgunum.

Verimsiz olan toprak ,sevgi ile yeşerir.
Emeğini katarsan,her türlü ürün verir.
Haram yoksa temelde,taş bile hemen erir.
Armut piş ağzıma düş diyenlere kırgınım.

Tepeden bakanları Allah asla affetmez.
Helal kazanmış ise,lüks şeylere sarfetmez.
Gücü olmayanları, dışlayıp da safetmez.
Kendi gibi görünen insanlara vurgunum.

Sona erdi savaşlar, insanlık şehit oldu.
Cenazede barış ve birlik çelengi soldu.
Kimse bilmez bu gidiş,cennete giden yoldu.
Sanki öz vatanımda dışardan bir sürgünüm.

Kibirli insanları Yüce Rabbim hiç sevmez.
Aklı selim sahibi, böylelerini övmez.
Haddini bilen adam,muhatabına sövmez.
Ruh sağlığım bozuldu,yataklarda serginim.

Ülkü Ahıska