sonsuzluğun orta yerinde
bir nedenle
hatta belki de tuhaf bir nedenle
bilinmezlik denizlerine dalmışız
henüz tanıyamadan
aynalardaki aksin iç yüzünü
ben de o’nun yalancısıyım dinletileriyle
bir rüya gibi zamanlardan geçmiş çocukluklardan
anlayamadığımız an’lardan
silik renkler kalmış geride


en çok da gri siyahı sevmişiz sanki
aradıkça kendimizi
savrulmuşuz çokça
gri siyah akşamlara
uykusuz gecelerden sabahlara


hepsi bu kadar değil aslında
bu ekstraları yaşamayanlar da var elbet
kendince farklı odaklanmışlıklarda
içgüdüsel ihtiyaçların karşılanmasına
benim olanı almalıyım tadında
ya da
ihtiyacım var benim olmalı azminde
verimsiz çabalarda


yaşadığı yüzyıldan
hatta yıldan , aydan
günden dahi habersizce yaşamlardan
yalanları öğrenmişiz
böylesi -ortaya karışık- bir yapıdan


-leylekler getirmişti bizi hani-


öğrenebildiğimiz çaresizlikler
görünmez kafeslerimizde
sarmış dört bir yanımızı
kadersel bağlarla bağlamışız hepsini
geçmişimizi
geleceğimizi


böyle de olmak zorunda olduğundan
böyledir yalanları uçuşurken
savrulup durmuşuz
tutunduğumuz olumsuz dallardan


bir şarkının ağlak dizelerinden
yıllarca hüzünle dinlediğimiz gibi

*

" -acı göz yaşlarımı silecek sevgilim yok-
-ömür boyu çekerim yar uğruna cefayı-
-bu çektiğim cefayı bilecek sevgilim yok-
-bir gün olsun bahtıma gülecek sevgilim yok- "

*

bir sevgilisi olsa ah ah
sanki inadına inadına
nelere nelere katlanmazdı ki
tüm cefalara ve dahi
zaten mevcut acı göz yaşlarına
kesinlikle abartı sanma
beş fazlasını da eklerdi acı dağarcığına



şimdi dinle beni ;
düşüncelerin
duyguların
yazdıkların
söylediklerin
evrende benzerlerini de bulur
ve alır da yanına
beş fazlasıyla getirir yaşamına

-kendim ettim kendim buldum-
-gül gibi sararıp soldum-

mademki böyledir
etme o halde …

Mert Yiğitcan
21 ağustos 2019
istanbul