İLÜZYON
parkta oynayan yaprakların
koptuğu yerdeki yaraya ölüm denir bakmayın sevincin verdiği fotoğrafa düşlerin inceldiği an belirsiz insan yoğun bir sis olur kuytusunda pamuk şekerlerden seslenen gelişmiş bir icattır çocukluğum yaşlandıkça eskiyen demir düzenek bir tırtılın dünyayı kaldırdığı omurga kemikleri çatlıyor hayal ettiklerimin! hız verdi yokluk, var iyice azaldı rüzgar geceyi döverken oradaydım kimse ayırmadı ay ile denizi düşten kimse kıvrılan sesini duymadı radyoda kadın ağladı, ağlamak kadındı o sırada! ışıklar sönünce nefesi göçen evlerin hayat izlerini çalan kuşa ölüm denir bakmayın panjur gıcırtılarına ve bahara bakmayın her şey büyük bir ilüzyondur çiçekler de ses verir kendi balkonlarında parkta oynayan yapraklar sınırsız uykularında! Akatalpa Şiir ve Eleştiri Dergisi /Nisan 2019/Sayı 232 Nevzat Konşer |
Anlam dolu Güzel dizelerin sahibini
En içten duygularla canı gönülden kutlarım.
Daha nice güzel eserlere İnşallah
Mürekkebiniz daim kaleminin kavi olsun.
.......................... Selam ve Duâ ile Saygılar