Gün yaralarıma yıldız yorganlarBu sevmenin mahcubiyeti Günlük telaşlarımı bağışla Okulsuz bir bebenin Okul çığlığı benim ki Benim ki/ İşte öyle… Hayran olduğum şairler vardı Bir zaman…/ Hani çağının tozunu yalamış Hani döneminin acı yorgunu Aşkı hep kapı aralığından savdılar Duvarlardan sevda kireçleri döküldü Gün yaralarım sahipsiz Yıldız yorganlar örtülmedi Yalnızlığıma… Etrafımda bu dönen Cehalet turları/ Bir kere olsun ulan Bir kere/ Hatır sor Sevda dilen Merak etme yalana çıkmaz adın Merak etme mecnun saymazlar Hatır! Kaç kırattır Umut kaç talan Bakışlarımızdaki hüzün taze Gözlerimizdeki alev yaşmak Artık düzen talan Olmaz ki/ Buna şaşmak… Yorgansız günsüz de kalabilirim Kıvırmadan… |