mümkünbeni kendinden uzak tutanlar var biliyorum içimden gelse de umursamak noktayı olması gereken yere koyamıyorum afilli bir sözcük bekliyorum dilimden sonra sözlük sözlük gezinip arıyorum hayatımın önsözü komik aslında sayfalarımı geriye çevirdiğimde şaşırıyorum "nereden nereye" cümlesi olabildiğince itici kötü bir tercüme bu lanet bir dil bilmezlik saçma bir el sıkışma merasimi iki elim arasında gözlerim bile inanmıyor birbirine yazık ki kendimi hiç zeki bulmamıştım zaten yarına çıkma nedenim aynı ilikleri aynı düğmelerle buluşturmak ya da yorgun bir devrimci gibi düşürmek omuzları olmadı kapatmak kitabın son sayfasını iyi bir fotoğrafla "yaşadıklarımdan öğrenemediklerim" sen ben aşk kopmadan kıyamet ipi göğüslesem insanlaşsak Belgin ERTÜRK |