Kötü şair benim...
Her şeye rağmen büküyor belimi kahpe felek.
Annen baban varsa hala güzel hayat.
Alışırsın sadece...
Gözyaşlarında kurur acılarınla benleştiğin an.
Misal, milyonlarca seste de uyuya bilirsin uykusuzluğun verdiği o acıyla...
Doğaya uydurur da, sevmeye uyduramaz ayak insan...
Ve her şeye rağmen büküyor belimi kahpe felek.
Dayanıyorum yine de buna.
Üstelik bu şair halimle...

Ve alçak sesle uçar üzerimizden zaman.
Haindir sevdam...
Kirli, paslı bir hançer gibi durur sırtımda kimi zaman...

Esasında bir şeyleri iyi yapmak yahut sevmenin hakkını vermektir şairin özü.
Bu, Edebiyattan muradını alamamış bir Nâmı diğer kötü şairin sözü.

Göçmen kuşlarının kanatlarındadır şimdi umut ve şiir...
Bulutlarıma ve kuşlarıma yardım ve yataklık yapmaktan asırlardır yorgundur gökyüzü.
Tarihleri içine aldı ve öldürdü bütün sevdiklerimi kocaman yahut kodaman yeryüzü...

Büküldü belim...
Sustum...
Ve bir ateşin yüzyıllara benzediği zamanlardan küllerinden doğurdum aşkı.
Namusu kirlenmiş bir kadın kadar korkuyordu şiir.
Bir piçlikle gelen çocuktu sevda.
Kabullenmem gerekti bunu.
Şeytan bile dostluğunu kesmişti bu günahkâr adamdan.
Sonu yoktu çünkü bu lekenin...
Ve herkes dindar bir günahkârdı oysa.
Bütün sevmelerin kökünü kurutan bir neşterdi bu.
Şehvet ve zina...

Ve hep kaçtım...
Şiirleri mi de alıp haram sevdalardan helal yalnızlıklara demir aldım.
Nasılda sürüklüyor beni şimdi oysa arkamda bıraktığım kahpe felek.
Fidye istiyor şimdi benden deliksiz bir uyku için kalıbı beş para etmez ruhum...
Ve ucu bucağı görünmez Pasifik okyanusta boğuluyor hüznüm.
Mert, maço, deli kanlı olsa da özüm,
Yıllardır hep içine akan iki oluktur gözüm...

Belimi büken dünya değildi ki.
Güller...
Ve güllerden anlarım.
Her kadını tanırım...
Eflâtun bahçelerde geçti çocukluğum.
İki satır arasında doğdum.
Ve ellerim uzadı.
Seni gördüm...
Gördüm...
Yüzlerce şairi öldürdüm.
Her şeye rağmen yokluğun büktü belimi.
Susmadım.
Ağladım..
Kuşlarımı gömdüm...
Karıncalarımı öldürdüm...
Aklımı başımda ararken yitirdim her şeyimi.
Ve büyüdüm...
Büyüdüm de, çoktan büküldü belim.
Artık kahpe felekle cebelleşen bir şairim...
En büyük şair benim.
Kötü şair...