Ancak zalimler ölünce güzelleşir bu dünya.
Tarihin en kötü günüdür bir çocuğun öldüğü gün...
Sahi, hangi dize de öldü insanlık?
Hangi kitapta yazıyordu bu?
Hangi din, hangi ırk?
Varmıydı çocuklara sıkmaktan daha büyük bir alçaklık..
Ancak zalimler ölünce güzelleşir insanlık...

Çocuklar gördüm anne...
Bir kız çocuğu gördüm tarih kitapları arasından geçerken diri diri toprağa gömülen.
Yahut pazarlarda satılan köleler...
Zindanlar, prangalar gördüm hepsi çürümüş şairlerle dolu.
Sonra açlıktan öldüğünü gördüm ülkemin.
Afrika da insanların kemiklerini sayamamak ne mümkün.
Ancak zalimler ölünce güzelleşir bu dünya.

Eski bir ölümü hatırlatır bana hep İsrail ve Amerika.
Ve nasıl umut şiirleri yazılabilir ki Filistinde yerlerde uzanan çocuklara...
Mavi gökyüzünü kızıla boyar düşünce üzerimize demirden uçurtmalar...
Etler gördüm anne...
Kol, bacak, çene, beden...
Bir kasabın hayal bile edemediği kadar...
Mezarlara bile konmadılar...
Ancak zalimler ölünce güzelleşir bu dünya anne.
Zalimler ölünce güzelleşir bu dünya...