KIRIK HECELERİM...Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Öykündüğüm kadar özümle muhalif düşüyorum ve ısrarlı bir yalnızlığın küpeştesinde yorgun bir rüzgârım. İçimin mavisinde örtündüğüm doğam Gözlerimde biriken özlem yanlısıyım Kıyımdaki haşmetli sözcüklerin Yalın ayak sessizliğine vakıf Karınca adımlarla örtüşen yavaşlığın da Tanrısı adeta Körelen yetilerim Azımsanan göğün kavşağında Bir yetim düzmeceyim. Kanıksamaksa yarını Öncesinde yerle yeksan Bir azınlık bekçisiyim Sıfatsız kayıp özneme özlem yüklesem ne kelime Sakıncalı bir sanrıyı öğütsem kime ne? Ölümle tokalaşsam aciz adımlarımda Ad’ımdan yoksun kimliğin de iri taneleri. Martavalın kehanetinde durağan sabrıma Yüklendiğim sözcükler pasajında alabildiğine Haşmetli ve sancılı… Kelamın dinginliğine hasretim Ömrün uzantısı bilumum karede Örtündüğüme delalet kırık hecelerim Kayıp giderken altımdan mermer zemin Hiç olmadığım kadar de eminim hiçliğimden. Hiçsizliğin bir engebe olduğu Ketum gölgelerin tümüne ihanet Etmekle mealim arasında içimini mutluluğun Bir ömür ertelediğim Ve bilmesem de kim için… |
kutluyor saygılar sunuyorum.