BUNDAN SONRA
BUNDAN SONRA
Beyaz bir perde çek kararan hislerine, Sorma artık halimi derdimi deşme yine. Hiç bir iz bırakmamış gözlerinde seneler, Taşa benzer yüreğin, her sözün ayrı keder. Istırapla dolu gönlüm; yaralı, kırgın üzgün… Geceler zindan oldu, “ah!” çekerim her bir gün. Üşürüm yaz ortası; unuttum yılı, ayı. Bu canım senin olsun, al bitir bu sevdayı! |