Bazı Evlatlar
Bazı evlatlar kör olmuş herkese bakmaktan,
Elleri nasır tutmuş babalarının ellerini öpmezler, Kamburu çıkmış annelerinin yük taşımaktan, Görmemişler kenarı süpürülmüş kırgınlıkları,bilmezler. Korkmuşlar annelerinin gözyaşlarından ve hıçkırıklarından, Hiç dinlemişler o yüzden annelerinin derdini. Sırtlarını yaslamışlar dağa hiç dönüp dağın hâline bakmadan, Kaybetmekten korkmuşlar da tutmamışlar babalarının elini. Hiçbiri de vedaya hazır değildir lâkin bilmezler değeri Zor gelir çözmek ipleri,kördüğüm sanarlar kurdeleleri. Yalnız onları kaybetmeden hemen önce bilirler kıymeti, Pişmalıkla değil de özlemle ağlamak daha az acı vermez mi? |