Yaşamayan yaşamlarBütün dağınıklığıyla gelsin Mahşer kokulu saatler Arsızca Sakınmadan kendini. Ben teğet geçerim manzaraları Yol kenarlarına gülüşler fırlatıp Çakıl taşlarını koynuma alırım Birinde, Ayak izi vardır çocukların Aralarında belki bir güvercinin kederli tüyü Koynum döşeğidir zamanın Ânın ulağıdır nefesim Kimi zaman ben Ben bile olurum belki. .................... eskisi gibi. Bir yosma edasıyla Hayâsız zaman Alışık kederli sofralarda kahkahalar atmaya Doymak için önce birbirini yiyenlerin yaşamı bu Ben Ölüyüm Tıka basa .. Aysız ***Değer vermişler.. Seçki kuruluna teşekkür ederim. |
selam ve saygımla,