AĞLAMA GÜL’ÜM
Değersiz şeylere, kafa yorarak
Yas tutup karalar, bağlama Gül’üm, Aşktan bîhabere, gönül vererek Kalbini ateşle, dağlama Gül’üm. Gerçekten âşıklık; âli mi, âli? Düşenin herkesçe, bellidir hâli Annesin kaybeden, çocuk misâli Hıçkıra hıçkıra, ağlama Gül’üm. Akbaşlı dağları, birden aşarak Yâr çağırsa, gitmek gerek koşarak Durgun suya inat, birden coşarak Şelâle misâli, çağlama Gül’üm. Bir yolunu bulup, kalplere dolan Daha tomurcukken, açmadan solan Gönül mezarında, gömülü olan Yâdele sırrını, söyleme Gül’üm. Vefâsız birine, gönül vererek Ömür geldi/geçti, yolluk sererek Vuslat olur diye, hayâl kurarak Boş yere kendini, eğleme Gül’üm… 28/04/’19 Hanifi KARA |
güne düşen güzel şiirinizi okumak büyük zevkti
okuduk nasiplendik Elhamdülillah
Yürek sesiniz daim kaleminiz kavi olsun... nicelerine selam ve dua ile