SANIR...
Vicdanı zincirde, ahlâkı tutsak;
Zilleti bir zaman mükâfat sanır! Arada tekmeyi yese de ahmak, Koltuğu altında iltifat sanır! Değer mi bir bilse, bunca özveri; Küffar dolabına güç verir teri! Sırtını okşayan kirli elleri, Eksilmez muhabbet, teşrifat sanır! Dünyada yoz düzen kimin seçimi? Dur, düşün be adam, beynin alçı mı? Dilimde tüy bitti, yoldum saçımı; O, hâlâ izanı müşkülât sanır! Çaldırdın ruhunu öz kumaşında, Dokunan kaba çul; kan, gözyaşında! Ya kimin tezgâhı, kim var başında? Ne zaman sorsam, kabahat sanır! Öyle bir döneme girdik ki, şimdi; Açıldı atlaslar, çizildi çizgi! Bin yıllık tarihe çevrildi süngü, Korkarım halk bunu tulûat sanır! Ya nasıl diyelim, uyansın zihin? Dibinde Suriye, buldu mu sükûn? Yıkılmış haneler, insanlar rehin; Öleni sayısal malumat sanır! Gak derler, guk derler; kurulur oyun! Kışkırtan ajanlar, gerisi koyun! Al işte harçlığın, iç işte çayın; Acıyı bir zaman baharat sanır! Yaşadım bir altmış, gördüğüm aynı, Yönetir dünyayı paranın beyni! Günay’ın bir Hakka bükülür boynu, Nicesi son hükmü iktisat sanır! |
Şiir insanın yaşam kaynağıdır…
..................................... Saygı ve selamlar.