Ürpertinsan
Boşluk bağırdığım bir mağara geceleri sesli
Ben sancılarla dolu fetüsten türeme Rezil Ayna benliğimin ta kendisi boşluğun en ateşlisi Ölüm sessizlik nefes kesintisi Gerçek ölümün ta kendisi Kanıt yalnızlık öldü, fısıltı kulağımda gezdi Lutüf ölmekse bir çok kez ödüllendirildi cesedim Tanrım günahlarımı bağışla kalmadı yaşayış sebebim Affet isyan ettim bir çok kez bu kadardı seferim Merhamet yıldızı sönmez aydınlatırdı herkesi Ateş renk cümbüşü ama yakar mı ruhum esirin Korkum sade kendime aşağılık ve bir o kadar eksiğim Yorgun bileklerim artık sivri dilime değsin |
Özverili anlatımıyla harika bir şiir okudum…
.......................................Selam ve saygılarla.