O kazandığından beri tek başınayım
Evet bir başıma yürüdüm bunca çabayı
Evet o bankta tek başına oturuyor ümitlerim
Tek başına hayaller tek başına hüzünler
Kurtarmaya çalıştım oysa çoktan ölmüştü çocuklar
Tutmamıştı o minik ellerinden sahipler
Kader çizgisi ince bir sırattan ibaret
Bu çocuklar gece gündüz
Solur bu sisli pis kokulu dünyayı
İçine çekmez bir çok kez
Tükürür suratına aşina olamadığı
Süreklilikleri
Onlar birer güneş gibi parlar gecenin yataklarında
Onlar sever hiç görmedikleri annelerini
Hiç görmediklerini sever hep
Alışıklığa bağışlamışlardır ruhlarını
Her vakit uzatmaktır vakti yaşamak
Sıkıntıdan silgiler biriktirir parmak uçlarında
Ah şu öfke olmasaydı içimde
Ona dur derdim
Kağıda dokunalım beraber derdim
Kağıtlar bilsin sadece adımızı
Nakşedelim acımızı yıldızlara
Sadece göğe bakınca görelim
Yalnızlığımızı bir çare bulalım
Binlerce çare var insanoğlu diyor
Yaşamak en içten taklidimdir
Biz kimiz zaten
Bizler toprağa sarılıp dert yananlarız
Bizler bir an duvar görüp hep kaçanlarız
Bizler surat görmeyelim derken suratsız kalanlarız
Üç kez söyledim işte onlar gerçek biz ise yalanlarız..