Salih'in şiiri
Bizler kağıda yansımalarımızla varız bir kağıt kaç ayna tanır ki
Olmasaydı kaygılar bu kağıtlar bana hiç sarılır mı Vaktim çocukken kayboldu elimden kaçtı Eski Duvarlar kolumu kesip yaralar açtı çok defa Kozamdan dışarı çıktığımdan bu yana kanatlarımı kopardım Hayal meyal hatırlarım sümüklü bir kız vardı lavanta kokardı Ayrık yanımı sevmedim diye ruhum bedeni kovardı Bilmek acıtıyor şu kalbi dallarıyla Sol artık Kotam dolduğunda mutluyum kapandım İçten içime kapandım Sevgim abartı tıpkı hüznün elvedası gibi Dudaklarımı sonsuza dek bugün kapattım |