insanın inanası geliyor
buraya kadar normal bir anomali eğilimiyle
sokaktan yüz adam toplayabilirsin
gitmek üzere kurulu
sonra ayrılmak
terk ederken argo olarak
sen iyi kalırsın.
aynı terane,
ama ya daha kötüleri de mevcut
haberin yoksa?
fark etmez, miadını bekliyordur
her ekşimiş gülüş
görünüş
ten sonrası.

iyisi mi melodram olmadan önce çayı
demiyle içmeli
kirli dairelerden çirkin çocuklar çıkmadan
başlamasını beklemeli
fırtınaysa yıkabildiği
aşk, göğsü çürütebildiği
ve faiz ayı geçirebildiği kadar.

bir tadı orada erk oluş
kendilerini son demin
iri kıçlı afeti sananlara selam yazmış
önemsiz şahsiyetlerine yığmalı.
benim oldukça basit
tuzlu,
delikli zevklerim tost haliyle
yavşaklara, cami bahçesinde
avuntu aldanışlarımda başlıyor

imamesi yoksa
hollywood çekilir
35 mm’lik dijital aksanıyla
yalnızca filmdir
küvette birikmiş sperm lekeleri
şeker tozudur
inleyişler
sarışın bir yıldızın
yaylı kayışı
pürüzsüz ciltler dahil edilmelidir
yoksa kim silebilir anıları.

toz kendiyle büyümeyi seçer.
önceleyin başkaydı,
daha yağlı, kemiksiz
şimdi bir acı ses:
ne olduklarını
kalıp ayırdığında
anlayabilirsin.

tıpayı çektim
ateşim kırık bir lehçenin
figüratif ustaların fırçasında
ıslak giyindiği çağın gereklerine
uygun yükselirken
sen bilmem
kaçıncı numarada
aptallığı deme çabasında
bir elinle tıpayı arıyor
bir taraftan aynaya bakarken
tanrı bu dünyada
sana eskimiş bir havluyla
sarılanma cezası verdiğini
unutarak
acı çekiyorsun.

-yeri olmadığı için
yüzyıllardır masallar güzeldir
ve kapıyı
havluyu düşürmeden
çekip gidenler.