Güzel Günler
yalanlar söylemiştik kurtarmak için sevgiyi
orta çağ yüzüyle geldiğinde kapıma bahçemizde bizi ayıran çitler yoktu içimizden geçeni söyleyebiliyorduk yıldızlara mutlu mutsuzluklar bile sonu geldiğinde hüzünlerini ele verip geçmişin yankısından bahsediyordu ne güzel günler ve serüvenler ölü göz bilmez bunu hatırlamaz kırılan dalın acısını fakat geçip karşısına ben sizim demeye cesaretiniz varsa bir zamanlar biz de var olduk diyebilirsiniz kuyular vazgeçmeyecek karanlığından avunduğumuz o ses tatlı baharların gürültüsü yanaklarımıza değip kaçan eski esintiler. |