warfarinburaya oturdum sisli karanlık ülkede denize karşı taşa söylenmiş blues açtım saçımı gülümsedim suyun yanıbaşında. ve sen duvarın ötesinde tuhaf bir yağmur bir çift göz sürmeli sürmesiz an dağınık deri iskeletinde tozsu müzikli beş parmağın reddi şimdi sen otur oku yüzüme laternasını çalan narkissos gibi uyut beni kanım sulansın |