KırmızıŞiirin hikayesini görmek için tıklayın ’’ arkamda bir pencere vardı’’ Günaşk Ranca’ ya sonra bir bayırda soyunur beyaz kar kırmızı libasına vurgun zeminde ışıksızlık avuçlarıyla kanattığı derisine bakar sessizce iğneden geçen saç teli bir sunağa uzatır kendini büyümüş ruganlı kadın en dip noktada dönüşür kendine // şimdi kar serpmekte kuzeye oturan o masaya karşı titrek bir elin okşadığı anneli perdeli bir ceviz sandığında kuğuyu besleyen zaman taşta açan o gül en küçük ruganlı ayakkabılı üstelik gülde desteli incir ağacında suya dalgalanmak düşerdi. |
Albenili kelimelerle süslenen Şiirin duygularla şahane dans gösterisi...
İlk emir OKU ile başlar…
......................................... Saygı ve selamlar..