UYARALIM BİR AVUÇ OKYANUSU TAŞLAYARAK UYUMAUyumayın..! Uyumanın faydası yok Yok hançeriniz saplı durdukça Şu bahtsız alın yazımız kabzasında parlaması Ve parladıkça yarası küf Derinleştikçe mavi balıklar ölüsü O zalim közde Yabanda büyüttüğünüz zulüm Ve hala çekilen boşa kürek Yerinde say komutu Elleriniz kan cebimde Uyuma...! Uyumanın faydası yok Taşlayıp bir avuç okyanusu Dalga,dalga Kıta ,kıta Uyarmalıyız deniz kızını Uyarmalıyız ki çıksın silkenerek aydınlıklara Uyumanın faydası yok Her salınışın bir başka rüzgarı olmalı Sokaklar kavga Sokaklar tafra Soğuk ve kan Bir çocuk çığlığında ana uyanıyorsa durma uyan ! Kirpikler ıslanıp bebeler toprak oluyorsa Tüy bitmemiş doğmadan borçlandırılıyorsa uyuma..! Kuş sütü eksık olsun soframız Helalinden soğan olsun ekmek olsun Tarlada öküzümüzden önce gelsin canlarımız Gök yüzü parçalanır sonra Ve üzerimize yıldızlar ölüsü günah Bir o kadar küfür küflenir dudak,dudak Uyuma Taşlayıp bir avuç okyanusu Uyaralım .! Bulaşsa da o zalimin kanlı yumağı Küfe,küfe kara sömürü Sınıf,sınıf ayrım böbürü Baş kaldırıyorum ay ışığı Yıldız topla Çektiğim ahı kurşun hızıyla Şafakta ölü uykusunda bulunma Aç Açıklar var UYUMA Toprak,toprak gonca gül ölüsü Kan kokusu geliyor hala burnuma Kan kokusu Bir babanın kucağında vurulmuş bebek kokusu O korku ki gözlerinde siyah kartpostallarda Kurşun yağıyor Ve defter ölüyor kalem,kalem sabahlara Her yanımı sarıyor ahtapot kollarıyla zulüm Ve ayrılıklar ölüm Bir gecede zengin oluyor bağzıları gülüm Yine camlardan gülüyor beyazın kara yüzü Dişleri bilenmiş Aç kurtlar gibi Allı pullu yalanlarla süslemiş seslenişi Barış çubuğumu ne şunun elindeki Yalan yalan can uyan bak geçiyor zaman uyan Ve öyle durma Ne boyun eğilenler vardı Ne dalkavuklar Binlerce vazgeçilmezler şimdi toprakta uyuyorlar Unu eleyip Eleği astık sanıyorlardı Ne unları kaldı ne de unraları sorma O cellat ellerinde kendi kanları damla,damla Mavi boğulmadı Deniz boğulmadı Ölü güneşlerce yumruk,yumruk çoğalan alın terim Yırtılan yüreğim Dona çekmiş umutlarım benim Yine sizinle sırt,sırtayım eminim Bir adım ötesi yaşam Bir adım ötesi ölüm Ölümden korkma gülüm Yaşamdan kopma Ne sular akıp gidiyor dağların taşların toprakların altından Öyle pak vuruyor ki istediği zaman göz pınarlarımdan Öyle vadiler besleniyor ki Dönüpte bak bir tarihin o muhteşem kitabına Uyuma Günün bir yerinde dilin de yine bir bakla ıslanır Kapını çalar birileri Bir kilo makarna Bir kilo nohut Kim bilir belki de bir çeyrek ikram olunur Namustur der Anadolu toprağı inanma namus senin vereceğin oyda satma satılma Samsundan bir güneş doğur bir daha O yoksul evin penceresinden içeriye Uyuma Uyan ,uyan Bir türlü dinmiyor zulüm Taşlayıp bir avuç okyanusu Dalga,dalga Kıta ,kıta Uyaralım deniz kızını Uyaralım ki çıksın silkenerek aydınlığa Uyuma ..! kamil söylemez |